vrijdag 22 februari 2013

Broertjes konijn


De broertjes Konijn liggen zo te zien heerlijk te slapen. Maar ze zijn wat ontdeugender dan het schattige roze drietal. Want o wee, zodra moeder haar hielen gelicht heeft, maken ze er een gezellige boel van! Mams weet dat inmiddels en zodra ze wat gegiechel hoort, sluipt ze op haar tenen naar boven, om de broertjes vermanend toe te spreken.


Als moeder die uitgestreken snoetjes ziet, weet ze al hoe laat het is!


Maar hier slapen ze dan toch eindelijk écht! :-)

Net als mijn oudste zoons vroeger. Ze sliepen gezellig bij elkaar en dan ook écht gezellig! Zo snel ik weg was begon het feest. Ik liep naar boven om de heren vermanend toe te spreken: 'Pas op hoor, 't is afgelopen nu? Gá slapen!' Net toen ik dacht dat de boodschap overgekomen was en ik weer naar beneden kon gaan, keek de jongste (net 2) mij met grote pretogen aan en sprak op verheven toon: 'Há lapen!!'.

Broertjes Konijn worden binnenkort als kraamkadootjes weg gegeven. Het blijft een heerlijk werkje, granny's haken! Tijdens het koffiedrinken, in de auto onderweg naar familie, ik doe het overal. De kleine onderdeeltjes haak ik dan op een rustiger moment. Net als bij het uiltje heb ik randjes ertussen gehaakt van 'wollig' garen (van de Zeeman), zodat het échte knuffeldoekjes geworden zijn. Omdat dit garen eigenlijk voor een dikkere haaknaald bedoeld is, maak ik steeds groepjes van 2 stokjes, in plaats van drie. Doordat het garen in elkaar gaat zitten, zie je daar niets van en bij groepjes van 3 stokjes werden de toeren te dik. Mocht je het ook eens willen proberen, dan scheelt dat weer uitzoekerij! Ik vind de 'knuffel-randjes' een leuk effect geven.

Mijn dochter (12) tekent graag, ik heb hier al eens wat van haar tekenkunst laten zien. Een tijdje geleden hebben we verf gekocht bij de Action en is ze met schilderen begonnen. Dit is haar eerste schilderij, ze maakt ze nu ook als kadootjes voor verjaardagsfeestjes van haar vriendinnetjes:


Ik vond de kleuren zo mooi bij de knuffeldoekjes passen. En ik ben eerlijk gezegd wel blij dat ze deze zelf wil houden. Hij staat hier op de piano en ik geniet er elke dag van!

donderdag 14 februari 2013

Patroon hartje

'Ik heb niets met Valentijn' las ik vanmorgen in een bericht van Yvonne van huis tjokvol. Je haalt mij de woorden uit de mond, Yvonne! :-)


Met hartjes heb ik wel iets, ik heb er al veel gehaakt. Vorig jaar rond deze tijd was ik op zoek naar een patroon van een klein hartje, voor een workshop sleutelhangers maken bij de buitenschoolse opvang hier in het dorp. De meeste patroontjes vond ik te groot voor aan een sleutelhanger. Daarom maakte ik er zelf één. Ik heb het patroontje al eens geplaatst op het Amigurumi-en-Haakforum, op verzoek van mijn schoonzus zet ik 'm ook op mijn blog. Inmiddels ben ik ook wel andere patroontjes tegen gekomen, ze komen een beetje op het zelfde neer denk ik. Maar hoe meer, hoe makkelijker te vinden!

Hier thuis hebben we deze sleutelhangers in allerlei kleuren:


Patroon hartje:

Haak in een magic ring: 1 hv, 2l, 3dst, 4st, 1dst (punt van het hartje), 4 st, 3 dst, 2l en 1v.

Trek de ring aan (ik doe dat met een sieradentangetje, zo kun je het gaatje mooier dichttrekken dan met de hand). Hecht de draadjes af en haak nog een hartje.

Daarna haak je de hartjes aan elkaar:

Steek je haaknaald door de vaste in het midden van beide hartjes en haak 1v, daarna haak je 1v in beide lossen van de vorige toer (ik steek in in het achterste lusje van de lossen), 2v in elk van de 3 dst, 1v in elk van de 4 st, 3v in het dst (punt van het hartje), 1v in elk van de volgende 4 st.
Hierna doe je een klein dotje vulling in het hartje.
Vervolgens: 2v in elk van de 3 dst en 1v in elk van de 2l van de vorige toer, tenslotte een hv in het begin van de toer, haak nu 7l en weer een hv (dit is het lusje). 

Draadjes afhechten, evt. kun je je hartje nog versieren met een pailletje met een klein kraaltje. Ik maak zelf vaak een rondje met een mooi motiefje van fimo (zoals bij de foto's hierboven) en plak dat op het hartje en maak daar bijpassende kralen bij.

Bij het hartje hieronder heb ik aan de punt een versiering gehangen: Aanhechten aan de punt van het hartje (middelste van de 3v), laat een stuk draad hangen, hecht aan en haak ongeveer 25 v (ik deed dat met nld. 1.5 mm, dan wordt het koordje mooi strak), afknippen (wat extra draad om het kraaltje aan te schuiven, kraaltjes aanschuiven, knoopje en het extra draad afknippen). Haak nog een koordje met het draad dat je aan het begin extra hebt laten hangen, kraaltje aanschuiven, knoopje, klaar!


Voor de buitenschoolse opvang haakte ik heel veel hartjes in vrolijke kleuren:


Die stopte ik in zakjes, met bijpassende kraaltjes. De kinderen mochten zelf waxkoord, lint en 2 bedeltjes uitkiezen. 


Er hadden zich 24 kinderen opgegeven om aan de workshop mee te doen. Uiteindelijk zijn dat er 60 geworden (kinderen zagen de hangers en wilden alsnog graag meedoen). Een héél werk, maar erg leuk om op terug te kijken!

Aan een ketting zijn de hartjes ook leuk, deze is van mijn dochter:


Veel plezier ermee! En voor wie wel iets met Valentijnsdag hebben: Een fijne dag!
Oh ja, ik verwacht vandaag wél een envelop met hartjes: Ik deed mee aan de verloting bij: Tineke. Voor mij dus toch ook spannend wat er vandaag in mijn brievenbus ligt! :-)

donderdag 7 februari 2013

Uilen-bruiloft

Gisteren was het groot feest bij ons! We vierden een heuse uilen-bruiloft:


De knuffels van mijn dochter zijn nogal trouwlustig. En paar maanden geleden hebben we het bruiloftsfeest gevierd van Twitter en Di-Mala, een konijnen-echtpaar (maar daarover later meer).
Maandag kwam mijn dochter met de mededeling dat het uilen-stelletje woensdag zou gaan trouwen. 'Oh ja leuk!', was mijn reactie. 'Ze moeten ook trouwkleren aan'. ............ Oh, uhhh... 'Kan ze de trouwjurk van Di-Mala niet aan?!', probeer ik. 'Nee', is mijn dochters besliste reactie, 'dat past niet'. Een uil heeft inderdaad een heel ander figuur dan een konijn, daar kan ik inkomen. 'Maarre, moet dat overmorgen al, kan dat niet volgende week?' 'Nee, ik heb dit al afgesproken met mijn vriendinnen en de uitnodigingen zijn al verstuurd'.



Daar is natuurlijk geen speld tussen te krijgen! Woensdagmorgen kruip ik achter de naai-machine om het stel aan te kleden voor de grote dag. Het mannetje krijgt een belletje om, het vrouwtje een 'trouw-rok' met een bloem in het 'haar'.
Voor de foto-reportage wordt gekozen voor De Keukenhof:


(Met dank aan grote broer die bij een tulpen-boer werkt.)

Bij een bruiloft hoort een receptie met lekkere hapjes: Met vereende krachten wordt alles klaargemaakt.


De gasten zijn in groten getalen op komen draven en wachten vol spanning op de huwelijksvoltrekking.




Opa en oma zijn ook nog in staat de grote dag mee te maken:


Een stoere zee-rob mag de taak van dominee op zich nemen. (Gemeentehuis en kerkdienst wordt voor het gemak één plechtigheid van gemaakt.)


Er wordt druk overlegd: 'Speel jij voor de Kitty-meisjes? Dan ben ik de dominee! Hiihihi, de dominee valt om!! Waar is het adoptie-kindje?!'
Als alle voorbereidingen klaar zijn kan er getrouwd worden.



 'Hannah, neemt gij Corné tot uw echtgenoot en zult gij hem altijd trouw blijven?!'


Het antwoord van beide kanten is volmondig 'Ja!'. En dan wordt een extra element ingevoegd: Het aannemen van een adoptie-kind: Hierbij verklaar ik u tot vader en moeder:


Als het serieuze gedeelte achter de rug is, storten de knuffels (en de dames zelf) zich op het snoep. Onder luid gesmak en gesnoep wordt er gefeliciteerd. Dan breekt het jolige gedeelte van het feest aan. Knuffels bespringen elkaar onder luid gegil. 
Het wordt tijd om buiten te spelen! Oudste dochter: 'Mam, ik bewonder u, ik word hier gest... van!!' en neemt haastig de benen.

En Twitter en Di-Mala, het konijnen-echtpaar? Die zijn al maanden heel gelukkig getrouwd. Mijn dochter heeft besloten dat ze een tweeling krijgen. En wie mag daar nu voor zorgen?! ;-)
Vorige week vroeg een vriendje of ze Twitter en Di-Mala wel eens mee naar school neemt. 'Nee', antwoordde mijn dochter. 'Dat kan niet, Di-Mala heeft erge buikpijn, ze krijgt een tweeling!'

Er zijn nog veel meer knuffel-verkeringen, het wordt tijd om eens even flink te stoken in die knuffelbak, voor het volgende trouwfeest zich aandient... Vanmorgen bad mijn dochter aan tafel: 'Dank u wel Here voor de mooie bruiloft die we gisteren hadden en wilt u geven dat mama nog veel kleertjes voor de knuffels mag naaien?!'

zaterdag 2 februari 2013

Sssst, ze slaapt!

Kijk nou toch eens wat een schatje, hoe komt zij hier zo alleen?!


Oh kijk eens, daar komen al wat buurtbewoners aan:


Hee, lief uilenmeisje, waar kom jij vandaan en waar is je moeder?


Zullen we de anderen even roepen? Die willen haar ook vast bewonderen. Oh kijk, daar heb je ze al!


Hee jongens, niet zo'n lawaai maken, straks wordt ze nog wakker!!



Dit uilen-meisje vliegt vandaag naar Noord-Holland. Ze zullen haar missen in Muppet-dorp!  :-)

Ze is gehaakt van verschillende soorten acryl, een gemeleerd garen én lekker wollig garen wat ik eerder al eens bij de Zeeman kocht. Daar is ze extra knuffelig van geworden!
Voor het patroontje: Zie de vertaling aan de zijkant van mijn blog.

Is het weer bij jullie ook zo mooi? Ik had even zin in een kleurig berichtje, na de naturel-kleurtjes van mijn vorige blogje. ;-) Oh oh, en nu snel boodschappen doen, er komt mij toch een grijze lucht aan...

vrijdag 1 februari 2013

Mini granny

Dit projectje ontstond eigenlijk bij toeval, oftewel ik deed iets fout. Al langer was ik van plan een mini-granny te haken, omdat ik graag met mini-projectjes werk. Als ik iets leuks onder ogen krijg, denk ik vaak: Kan dat ook in mini-uitvoering?
Toen ik zo bezig was ontstond dit:


Ik haakte al eens eens granny-onderzetters bij die grappige vierkante glazen bakjes die ze bij de Action verkopen. Altijd had ik dan ruzie met de kleuren. Ik wilde meer kleuren toevoegen, of kleuren herhalen. En daar is de afmeting van de granny-onderzetter nou net te klein voor. Het bleef altijd kiezen, al werd het resultaat ook wel leuk. Toen bedacht ik: Als ik nou eens halve stokjes doe ipv hele. Zo begon ik, tot ik na de eerste ronde haken erachter kwam dat ik steeds groepjes van 2 halve stokjes haakte ipv 3. Uithalen dus en overnieuw beginnen. Maar dat wilde helemaal niet, 3 werd te 'propperig'. Toen toch maar weer met groepjes van 2 halve stokjes geprobeerd en dát werd precies goed, mooi fijntjes. Nu kon ik zoveel kleuren gebruiken als ik maar wilde, óf kleuren herhalen.



Het is toch net een mini-schilderijtje, zo'n granny?! Ik raad niet aan hier kussens of dekens mee te gaan haken, dat wordt monnikenwerk! ;-) Je haakt het met bijv. Catania-haakkatoen en haaknaald 2 1/2.

Toen wilde ik eens kijken of ik met zo'n mini-granny een hart kon maken. Ik experimenteer er nog wat verder mee, maar het eerste resultaat is wel aardig.


Hier zie je het geheel nog eens als tafereeltje. 


Ingepakt een gezellig kadootje!